maandag 7 juli, Rognan (N)

Om half zes opgestaan, 6 uur aan het ontbijt, een kwartier later vertrokken uit het mooie Henningsvaer op naar de boot in Svolvaer. Die moet om 8 uur of om 8.15 vertrekken - voor ons is uit de noorse tekst niet op te maken wat het nu is. Reserveren kan, maar je kunt je ook tijdig melden. Voor dit laatste hebben wij gekozen. We hadden immers nog een alternatief om te vertrekken uit Moskenes wat zuidelijker. Dan was de bootreis langer en de autotocht aan de andere kant korter. Goed dat we dit niet hebben gedaan, we komen nederlanders tegen die 's ochtends eerst die kant waren uitgegaan maar voor een dichte tunnel stonden omdat ze aan de weg bezig waren. De boot vertrekt om 08.15 en doet eerst nog een eilandje aan Skrova geheten. Je zult er maar wonen. Wel een prachtig uitzicht over in het ochtendlicht heldere bergen en een vlakke zee. De bootreis gaat vlot in 2 uur zij we in Skutvik. Onderweg gratis koffie en thee, zoals hier bijna overal het geval, is. Kosten voor de overtocht 420 NOK. Als bijna eersten van de boot af volg je de E6. Een weg met heel veel tunnels. En natuurlijk volop zon, de temperatuur is 's ochtends al 27 graden en loopt op naar de 30. Lang leve de airco, mind you, nog steeds boven de poolcirkel. Rijden door dit felle licht afgewisseld met de donkere tunnels maakt slaperig. We rijden wederom door prachtige natuur, een minder grillig landschap met wat vriendelijke hellingen waar overal gehooid is, getuige de witte pakketten die overal verspreid liggen. De bomen worden hoger, maar daar tussen in is het uitzicht onveranderd adembenemend.
Toe aan een kop koffie gaan we in Fauske op zoek naar een terras. Fauske ligt prachtig aan het water, op de kade hebben ze rondom een mooie houten pad gemaakt. Je gelooft het niet, geen restaurant cafe of terras aan het water te vinden. Wel in het overdekte winkelcentrum, of een paar stoeltjes buiten aan de hoofdstraat of bij het tankstation. Dus zonder koffie door naar onze eindbestemming Rognan. Michelin vermeldt deze plaats niet eens, Dominicus ook niet, het zal mij benieuwen. Een enorm groot hotel, prachtig gelegen aan het water met kamers met elk een eigen naam (geschilderd naambordje op de deur Jan Roald bij ons). En een terras buiten waar we alsnog aan onze trekken komen. De Lions zijn hier actief bezig met de oude werf als museum in te richten. Er liggen talloze houten zeilboten, goed onderhouden, mooi om te zien. En voor Meindert ook een beeld van de vakman die bezig is met het hout zo te bewerken dat het de juiste ronding krijgt. Overal staan bordjes bij met uitleg in het noors, engels en duits. Een rijk dorp zien we tijdens onze wandeling wel.

Minpunt? Ja helaas,, de catering. Allereest valt op dat niemand de moeite neemt om de tafels buiten af te ruimen of af te doen, dit laatste is
vermoedelijk al heel lang geleden. We kunnen aansluiten bij het buffet dat er staat en waar een franse groep al driftig gebruik van maakt. De 4 bakken eten zien er wat al te gaar uit, we besluiten dan ook iets anders te nemen. Ik aan de zalm en frank aan de biefreepjes. Eerlijk, niet te eten. Overgaar. We hebbeb het echt laten staan. De dame van de catering bood ons alsnog het buffet aan, maar daar hebben we toch vriendelijk voor bedankt.
Het ontbijt had als aangename verrassing vers gebakken wafels. En ik moet zeggen de jams hier zijn klasse. Fruit was alleen in Tromso goed.
Op naar de volgende etappe, een korte route. De gids van de franse groep wist me te vertellen dat we weer een mooi hotel, tegemoet gaan. Maar zij komen er, alleen voor de lunch, benieuwd wat Mosjoen zelf te bieden heeft.